کتاب «اینجا بالای تل، تکفیری‌ها می‌رقصند» نقد و بررسی شد
به گزارش ایسنا، نشست نقد و بررسی کتاب «اینجا روی تپه، رقص تکفیری ها» از سلسله نشست های نقد و بررسی کتاب موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس با حضور شیرین زارع پور نویسنده کتاب، سامیه عظیمی ستوده، منتقدان ادبیات پایدار، مرجان خالگی، علاقه مندان به کتابخانه، رئیس گروه تاریخ موزه، و نیکنام مدیر کتابخانه مردمی و یا مصطفی النازار حوزه تاریخ برگزار شد. ادبیات پایداری در تالار کاخ شیرین موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس برگزار شد.
در ابتدای این نشست زارع پور نویسنده کتاب گفت: «انتشار 27» پس از دو کتاب قبلی ام، صلاح دید که نگارش این کتاب را به من بسپارند، مصاحبه هایی انجام شد و فقط برای شروع این کار را برایم توضیح دادند. قبل از آن هیچ اطلاعاتی از لشکر 27 نداشتم.
وی افزود: نام «قاب خالی اتاق» را به عنوان عنوان کتاب پیشنهاد کردم، اما ناشر بدون رضایت من نام کتاب را تغییر داد. این کتاب بدون اطلاع من ویرایش شد و برخی از جملاتم قطع شد و من حتی از طرح جلد کتاب اطلاعی نداشتم.
نویسنده کتاب «اینجا روی تپه، رقص تکفیری ها» ادامه داد: این کتاب در جشنواره فیلم مقاومت عسلویه به عنوان بهترین کتاب انتخاب شد و اسفندماه سال گذشته برای دریافت این جایزه به عسلویه رفتم، البته حضور در جشنواره هماهنگ نبود.
زارع پور افزود: یکی از عموهای شهید تنها فردی از این خانواده بود که به جنگ و جبهه رفت و شهید میرسیار تحت تأثیر این فرد قرار گرفت و سید احسن از سن پنج یا شش سالگی با شهادت آشنا شد و تحت تأثیر این عمو سرانجام کارش به شهادت رسید.
وی بیان کرد: شهید میرسیار در سن 16 سالگی با ترک تحصیل به سپاه پیوست، تصمیمی که با مخالفت شدید مادرش روبرو شد و پدرش موافقت کرد و اختلاف پدر و مادر حتی منجر به طلاق شد اما در نهایت سید احسان به سپاه پیوست.
نویسنده کتاب «اینجا روی تپه تکفیری ها می رقصند» با بیان اینکه شهید میرسیار در عملیات هوپر به شهادت رسید. این عملیات قبلاً منقضی شده بود. البته این را در کتاب نگفته بودیم اما فکر می کنم مدت زمان عملیات تمام شده بود.
پس از آن سامیه عظیمی ستوده، منتقد ادبیات پایدار گفت: ابتدا برایم سوال بود که چرا باید کتاب چهار ساله معرفی کنیم، اما الان فهمیدم سن کتاب مهم نیست و باید دوباره کتاب خوب را ارائه داد تا دوباره دیده شود.
وی ادامه داد: مهمترین وظیفه نویسنده تاریخ معاصر زنده نگه داشتن وقایع تاریخ معاصر است. مهم نیست کتاب چه مسائل نوشتاری یا محتوایی دارد، مهم بیان تاریخ شفاهی است، این کتاب یک نقشه راه است و مخاطب راهی را طی می کند که به بهترین پایان منتهی می شود. کتاب دارای دو بخش فیزیک و محتوا است. اگر فیزیک کتاب خوب نباشد ممکن است محتوا دیده نشود. در حال حاضر یکی از وظایف کاهش حجم محتواست. متأسفانه فیزیک «اینجا بالای تپه تکفیرها می رقصند» برای مخاطب جذابیتی ندارد و بنابراین محتوای آن دیده نمی شود.
عظیمی تاکید کرد: مشکل نویسنده در خط به خط کتاب دیده می شود اما اشکالات جدی در ویراستار دیده می شود و ویرایش کتاب جای نقد دارد و باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
همچنین فاطمه سلیمانی ستوده، منتقد ادبیات پایدار نیز گفت: کتاب همیشه زنده است و با اینکه 4 سال از نگارش آن می گذرد، خوشحالم که در نقد آن شرکت می کنم.
وی افزود: عنوان کتاب اوج داستان است، عنوان «اینجا روی تپه تکفیری ها می رقصند» خیلی مرا جذب کرد و بهترین جمله کتاب است. همچنین کتاب پایان بسیار جذابی دارد و با یک جمله فوق العاده به پایان می رسد و با ابهام برای مخاطب به پایان می رسد.
سستین منتقد ادبی افزود: چنین زندگی به پایانی باشکوه نیاز دارد. کتاب با شکوه است و این زندگی با شکوه در کتاب ارائه شده و با شکوه تمام می شود. اصولاً در کتاب های تاریخ شفاهی چنین پایانی ندیده بودم و پایان خوبی داشت.
سلیمانی با بیان اینکه عنوان کتاب باید مستند داستانی باشد، تاکید کرد: بخشی از زندگی خصوصی شهید بزرگنمایی شده و بخشی از زندگی خصوصی شهید جذاب می شود و به روایت شهادت منجر می شود. می توان از حجم زندگی شخصی شهید میرسیار در کتاب کم کرد.
وی خاطرنشان کرد: قلم نویسنده در اثر به چشم نمی خورد و نمی توانیم با شهید ارتباط برقرار کنیم و با هیچ فردی احساس خویشاوندی نکردم و رابطه کتاب و مخاطب شکل نمی گیرد و این کمی در ذائقه مخاطب تأثیر می گذارد.
انتهای پیام