هنر باید ما را با هستی خود آشنا کند

اینها بخشی از جملاتی بود که بعدازظهر جمعه (8 آذر) در مراسم افتتاحیه چهاردهمین جشنواره مردمی فیلم عمار در سینما فلسطین اصفهان بیان شد. در این آیین اصغر طاهرزاده، نویسنده و پژوهشگر وی با پرداختن به موضوع هنر و خودآگاهی تاریخی و اینکه می توان با هنرمند بودن عمدتا با خود برخورد کرد، تصریح کرد: در بعد هنری می توان بر حس پوچی غلبه کرد و حداقل در آن تعمق کرد و گرفتار نشد. در آن اگر هنرمند نتواند معنای واقعی هنرمند و جبهه حق و باطل را بفهمد، با خودش مشکل دارد. بشریت جدید نیز برای خود مشکلی شده است.

وی سپس با طرح این سوال که چه مشکلی وجود دارد که می خواهیم در جشنواره عمار شرکت کنیم؟ و آیا مشکل ما با دیدن فیلم حل می شود؟

طاهرزاده سپس با بیان اینکه با توجه به انقلاب اسلامی به عنوان تاریخ دیگری، هنر و هنرمندان نمی توانند نسبت به زمان خود بی تفاوت و بی طرف باشند، افزود: هنر به عنوان معرف نقاط کور و مبهم معضلات اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و نظامی، هنرمند موظف است. همیشه به جلوی حق و جلوی دروغ حساس باشید وگرنه حس حضور را از دست می دهد.

این استاد دانشگاه گفت: جشنواره عمار را کجا قرار داده ایم؟ باید در جشنواره عمار یک اراده آزاد وجود داشته باشد تا بتوانیم از انتقال هنری که مال ما نیست عذرخواهی کنیم و در نتیجه از پیشرفت های فکری و فرهنگی که مناسب فرهنگ ما نیست جلوگیری کنیم. این یک سوال بسیار مهم است که مال ما چیست و مال ما چیست؟ آیا جشنواره عمار می تواند به خوبی بیانگر طوفان الاقصی باشد تا در آینده ای که آینده ماست حضور داشته باشد؟ چه موجودی را در وجود خود می شناسید که موجودی باشد که حس حضورش در آینده ناامید کننده نباشد؟

طاهرزرا افزود: من و شما بچه های هنری و دیگر فعالان در کدام آینده و چگونه حضور داشته باشیم؟ با توجه به اینکه می توان زمان و زمان خود را تعیین کرد و نشان داد که متعلق به کدام جهان است؟ دیگر دو عالم نیست، یکی عالم استکبار و دیگری عالمی که نسبت به عالم دیگر افق می گشاید. ما باید متعلق به کدام دنیایی باشیم که با دیروز، امروز و فردای ما مرتبط است تا بتوانیم امروزمان را در یک زندگی معنوی جهانی تفسیر کنیم؟ دانستن زمان آنها عاقلانه است. اگر زبان ما زبان گفتگوی ما نیست

نویسنده کتاب هایی چون «مبارزه با پوچی»، «فرهنگ مدرنیته و توهم»، «جایگاه معیشت انسان در هستی» با تاکید بر اینکه رابطه انسان با جهان و با افق متعالی او افق و رابطه ای باز است. وی تصریح کرد: آیا گشایشی به دنیای دیگری وجود دارد که او سخن می گوید؟ البته هنر، به‌ویژه هنر سینما، می‌تواند روزنه‌ای به جهان دیگری باشد که با دنیایی که کمیت، تکنیک و متافیزیک بر آن حاکم است، متفاوت است.

وی با بیان اینکه هنر شهید آوینی این نیست که دوربین آن را کنترل کند، ادامه داد: اگر سینما نتواند ما را با خودمان و در مقابلمان عرضه کند، وقتی از سینما بیرون می رویم چیزی در ذهن ما نیست جز عزم یک آینده که این یک تعارف نیست، وظیفه خود را انجام نداده است. هنر مربوط به وجود انسان است که همان وجود و حقیقت مطلق است. هنر این است که ما را با وجودمان آشنا کند. اگر تصمیم گرفته اید وارد جشنواره عمار شوید، اما مشکل شما این نیست که خودتان را بشناسید، این دیروز بود.

این نویسنده تاکید می کند که در زمان هایی که افق های دور و رازهای طولانی فراموش می شود، هنرمند می تواند فراموش شده ها را به خاطر بیاورد تا زندگی شکل بگیرد.

سپس طاهرزاده با بیان اینکه امام یک آیینه است و آینه به معنای صورت و معنایی است که دنیای انسان ها را تغییر می دهد، به کلمه پوچ گرایی اشاره کرد و توضیح داد: از نظر نیچه نیهیلیسم سرنوشت جدید بشریت است و نمی توان در آن بود. . نیهیلیسم به این معناست که من هیچ احساسی از بودن ندارم که در آن باشم و ساکن شوم. جشنواره عمار موظف است مشکل نیهیلیسم را بشناسد و ما را به فکر فرو ببرد. شهید آوینی نهیلیسم را به خوبی می شناخت و من او را قهرمان درک نیهیلیسم و ​​هشداری برای نیهیلیست ها می دانم.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: هنری که به وضعیت کنونی بشریت واقف است، قطعاً از نیهیلیسم آگاه و آگاه است، زیرا انسان مدرن اتمیزه شده، اتمیزه شده است، یعنی کوچک و فروتن شده است و شعور ما با قرار گرفتن در بافت تاریخی. انقلاب اسلامی می تواند بر خلاف فرهنگ مدرنیته، برتری انسان را ذکر کرده و واژه ای متناسب با نیازهای اولیه انسان جدید ارائه کند.

سپس فرمود: آیا واقعاً مردی در آنجا هست؟ به این می گویند خودآگاهی تاریخی. آیا به دنبال چنین حضوری در جشنواره عمار هستید؟ آگاهی ما با حضور در پیشینه تاریخی انقلاب اسلامی می تواند برتری انسان بر فرهنگ مدرنیته را یادآوری کند و از نیازهای اساسی انسان جدید صحبت کند.

طاهرزاده گفت: وی تاکید کرد: نگاه صحیح به حضوری که در آینه آینده است باعث می شود سینما با تولدی دیگر بیاید. حضور فراتر از تکنیک، به جای گرفتار شدن در تکنیک، یعنی. درون خودآگاه به تسلط تکنیک. اگر گرفتار تکنیک شوید، بر گفتار شما مسلط خواهد شد. عظمت جشنواره عمار این است که برگرفته از سخنان حاتمی کیا و آوینی روی صحنه است.

این نویسنده و پژوهشگر افزود: ما در آغاز تاریخی هستیم که به سمت ما در حال تغییر است. این حضور مستلزم تاریخی است که تکنولوژی و روحیه انقلابی بر آن حاکم نباشد.

وی در ادامه با طرح این سوال که آیا احساس می کنید چیزی برای شما باز شده است که بیشتر خودتان باشید؟ طاهرزاده سپس گفت: با انقلاب اسلامی راهی برای رفقای باز شده که می توانند با دوربین کار کنند تا بیشتر خودشان باشند.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه امروز مرتضی آوینی و نادر طالب زاده از صراط مسجد کسانی هستند که می خواهند هنرمندانه کار کنند، گفت: با درک زمانی که پیش روی ما گشوده شده، می توان به افقی اشاره کرد که قابل تعریف نیست، اما وجود دارد و وجود دارد. ما می توانیم مانند نفس کشیدن در آن راه برویم تا زنده بمانیم. جهانی که در آن موجودیت ها هنوز تعریف می شوند، هنوز یک دنیای مفهومی است. این حضور در آینده است که هنرمند می تواند حال خود را بازنمایی کند.

انتهای پیام