در یک اقیانوس گیر افتاده‌ام!
این شاعر ادبیات کودک و نوجوان که چندی پیش با مجموعه شعرهای رودخانه ای در بخش کودک و نوجوان جشنواره شعر فجر شایسته تقدیر شناخته شد، در گفت وگو با ایسنا درباره وضعیت شعر کودک و نوجوان و … با قدردانی از کتاب های منتشر شده در این زمینه گفت: نزدیک به 30 یا 40 سال است که در زمینه شعر، داستان و ادبیات کودک و نوجوان کار می کنم و تقریباً همه آسیب ها را می دانم و قدم به قدم پیشرفت کردم تا شما به آنجا بروید. .
وی با بیان اینکه کسانی که هنوز برای کودکان و نوجوانان شعر می نویسند عملکرد تحسین برانگیزی دارند، گفت: شعر خوب و استاندارد به ندرت منتشر می شود. متولیان فرهنگی در جشنواره های مختلف می گویند باید به ادبیات به ویژه شعر کودک توجه شود اما این اتفاق نمی افتد. اگر امروز چند نفر برای کودکان و نوجوانان شعر می نویسند، واقعا جای تبریک دارد. اگر من به جای آنها بودم، این کار را رها می کردم، چون الان هیچکس شعر نمی دهد. کم و بیش کانون های پرورش فکری و برخی از انتشارات ها شعر منتشر می کنند اما کمتر از قبل شده است.
پوروهاب با بیان اینکه بیشتر اشعاری که در حوزه کودک و نوجوان منتشر می شود سفارشی است، تصریح کرد: این اشعار آثاری نیستند که خود شاعر بخواهد بخواند و از دلش بیرون بیاید، یک سری آثار هم به دستش افتاد. ناشران بازار؛ این ناشران به شاعران مأموریت می دهند و شاعران به گروگان معیشت و زندگی آنان شعر می نویسند، اغلب اشعار فرعی است و ناشران آن ها را آب و رنگ جلوه می دهند، در حالی که گاه ماده ای ندارند و بازاری هستند. گاهی ناشران شاعران را به سمت آثار پست هدایت می کنند.
این شاعر با بیان اینکه گاهی در جشنواره ها کتاب ها را ارزیابی می کند یا در مقطع کارشناسی کار چاپ و نشر انجام می دهد، گفت: گاهی می بینم شخصی کتاب های زیادی شعر گفته که ما اصلا نمی دانیم، اصلا شاعر نیستند و مهم نیستند، ما شعرهای استاندارد آنها را باید در یک نسخه چاپ کنیم، چه رسد به یک کتاب، اما آنها چندین جلد منتشر کرده اند. آن افرادی که شعرهایشان شعر نازلی است از طرف ناشران سروده می شود و ناشر به آنها پول داده است و کارهای زیادی هم انجام می دهند. این نقص در شعر کودک و نوجوان وجود دارد. از شعرهای جدی و با کیفیت چندان استقبال نمی شود.
وی با بیان اینکه از شاعران حمایت نمی شود، گفت: جشنواره های ما سالهاست تعطیل بوده یا رونق کمتری دارد، البته جشنواره ها به جز یکی دو جا که خیلی هم ضعیف هستند، ارزش زیادی برای کتاب قائل نیستند. قبلاً جشنواره ها و نسخه های زیادی برگزار می شد و تعداد ناشرانی که آثار جدی منتشر می کردند زیاد بود، اما الان کمتر شده اند و کسانی که کتاب های خوب می سازند، جایی برای چاپ و در دسترس عموم ندارند.
وی با تاکید بر اینکه پوروهاب با وجود شهرت و سال ها فعالیت در این عرصه، جایی برای انتشار آثارش ندارد، خاطرنشان کرد: 3 سال پیش اثری را به این انتشارات سپردم که هنوز منتشر نشده است. ناشر نه بودجه دارد، نه کاغذ و مشکلات دیگر. اما ناشران بازاری هستند که خیلی راحت کتاب مصور چاپ می کنند و شاعران هم شرایط آنها را می پذیرند. ما شاعران قدیمی که به شعر احترام می گذاریم، هیچ وقت تمایلی به بستن این گونه قراردادها و انجام چنین کارهایی نداریم چون به اصطلاح برای ما انحطاط است، اما هستند کسانی که به خاطر مشکلات زندگی این کارها را انجام می دهند.
وی با تاکید بر اینکه متولیان فرهنگ برخلاف ادعای خود به شعر و ادب توجهی ندارند، گفت: بارها گفته شده که شعر کودک و نوجوان این آسیب ها را دارد اما با گفتن آسیب ها چیزی درست نمی شود. شعر نیاز به حمایت دارد اگر در جشنواره ها وجهه ای که به شاعران داده می شود بیشتر باشد، شاعران به انجام کارهای خوب تشویق می شوند. این پشتیبانی ها کم هستند. شاعری را می شناسم که 15-16 سال در حوزه شعر کودک کار می کند اما نتوانست کتابی منتشر کند، اگر کتاب نداشته باشد انگیزه اش را از دست می دهد یا منصرف می شود.
این شاعر کودک و نوجوان با بیان اینکه اگر شاعران جوان بودند این کار را رها می کردم، گفت: در روزگاری گیر کرده ام که چاره ای ندارم، شعر را تمام کرده ام، مانند کسی هستم که در اقیانوس نه من می توانم به هر جایی بروم اگر من هم سن این شاعران جوان بودم، صادقانه می گفتم که شعر را رها می کردم. کسانی که در این شرایط به شعر گفتن ادامه می دهند، ارزش ها و ثروت های فرهنگی ما هستند که مورد غفلت قرار گرفته اند.
وی ادامه داد: باید از متولیان جشنواره فجر و نگاهشان به شعر تشکر کرد اما این کافی نیست و متولیان فرهنگی و هنری ما باید بیشتر حرکت کنند. رشته های هنری ما هیچ کاری نمی کنند. در آن سال ها چه می کردند؟ البته کار می کنند و پستی و بلندی دارند، اما کارهایی را انجام می دهند که ضرر و هزینه ای برایشان ندارد، دنبال چیزهایی هستند که بی ضرر و ارزان هستند. آنها به دنبال شغل جدی نیستند. آنها وظایف و اولویت های اصلی خود را رها کرده اند چون گران است و کارهای دیگری مانند داستان گویی و مسابقه نقاشی را به عهده گرفته اند، خوب هستند اما بدیع نیستند. کتاب اورجینال است که بچه ها کتاب می خوانند و همایش شعر دارند. باید برای جشنواره ها تلاش کرد و از آنها حمایت کرد. آنها هنرمندان را رها کرده اند و دنبال چیزهایی رفته اند که گران نیست.
محمود پورهاب با بیان اینکه از عدم حمایت ناراحت است، گفت: شعر کودک نیاز به حمایت بیشتری دارد. این را از سر دلسوزی می گویم نه از روی دشمنی. نهادهای فرهنگی ما در امور فرهنگی خیلی عقب هستند، نگاهی به گذشته می بینم که کارها درخشان تر بود و ادبیات کودک و شعر کودک بیشتر حمایت می شد، اما الان متاسفانه اینطور نیست.
انتهای پیام