حاتمی‌کیای صادق در سینما جایی دارد؟
حاتمی‌کیای صادق در سینما جایی دارد؟
سینمای ایران سعی میکند به هر شکلی که هست فاصله خودش را با سینمای به قول خودشان نفتی حفظ کند ولی در برابر شاهزاده امیر قطر آغوش باز می کند.
به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، پس از برگزاری اختتامیه جشنواره فیلم فجر و انتقاد تند حاتمی‌کیا به واژه سازی‌ها در سینمای ایران واکنش‌های مختلفی به نحوه برخورد وی در اختتامیه در فضای مجازی و سایت‌ها ایجاد شد. یادداشتی با عنوان «حاتمی‌کیای معترض، رشیدپور مؤدب» در اختیار خبرگزاری فارس قرار گرفت که به روزگار سینمای ایران و نحوه برخورد افراد با یکدیگر در آن توجه شده است، متن یادداشت به شرح ذیل است:
حاتمی‌کیای معترض، رشیدپور مؤدب!
در سکانسی از فیلم عرق سرد، وقتی گوشی لیلی رشیدی زنگ میزند، او با عصبانیت زیر لب «ای ی ی بمیری» می‌گوید و بلافاصله تلفن را برمی‌دارد و می‌گوید: «قربونت برم…»
این سکانس، حال و روز سینمای ایران است. حال و روزی که غرق دروغ و ریا شده. پر از لبخند تصنعی و اداهای ایوبی‌وار که حال همه ما خوب است و ما خوبیم و همه با مهربانیم و…
رفتارهایی که همه‌مان می‌دانیم تقلبی است، کاذب است، دم خروس است که بیرون زده. سینمایی که فریدون جیرانی هم آن را رو به موت میخواند.
حالا توی این سینما کسی پیدا می‌شود به نام ابراهیم حاتمی‌کیا که توی چشم‌هایت نگاه میکند و حرفش را میزند. درست مثل بچه های جنگ، بی تعارف، قرص و محکم.
خب چه تعجبی دارد اگر از حرف‌های او ناراحت می‌شوند؟ چه تعجبی اگر او را طلبکار بدانند؟
سینمای ایران آدم‌هایی را دوست دارد که توی صورتت لبخند بزنند و بگویند سینمای نفتی و ارگانی بد است و استقلال خوب است، و بلافاصله توی خصوصی از تو پول بخواهند تا توی رسانه‌شان به تو حمله نکنند! همین قدر مزورانه و منافقانه.
سینمای ایران عاشق کسی است که وقیحانه به وقت شام را با نمره یک از پنج بنوازد و بعد در برابر اعتراض حاتمی‌کیا مزورانه بگوید من سرم جلوی شما پایین است!
سینمای ایران سعی می کند به هر شکلی که هست فاصله خودش را با سینمای به قول خودشان نفتی ست حفظ کند ولی در برابر شاهزاده امیر قطر آغوش باز می کند.
سینمای ایران ترجیح می دهد پا رو پایش بیاندازد و به حاتمی کیا بگوید: من داعش را در حلب دیده ام؛ داعشِ فیلمت خنگ است! و بعد حاتمی کیا بگوید: جانِ من! آن چیزی که تو دیده ای داعش نیست، جبهه النصره است!
سینمای ایران لاتاری را مروج خشونت می داند ولی ابد و یک روز و مغزهای کوچک زنگ زده را نه!
این سینما از اوجِ انقلابی بد می‌گوید ولی عاشق محمد امامیِ مفسد اقتصادی است که هرچند با وثیقه از زندان آزاد شده، ولی علیه فساد اقتصادی فیلم میسازد!
حاتمی‌کیای صادق و اوجِ انقلابی توی این سینما جایی ندارند. حق با شماست آقایان!
علی مرادخانی
انتهای پیام/