بزرگداشتی برای "نماینده ادبی ایران بزرگ"

به گزارش ایسنا، مراسم بزرگداشت امیرخسرو دهلوی شاعر و حکیم برجسته قرن هشتم هجری با عنوان «عروسی خسروی» به همت مرکز فرهنگی سفارت هندوستان در ایران و با همکاری انجمن فرهنگیان برگزار شد. آثار و استادان در سالن اجتماعات این فرهنگسرا در تهران.

محمود شلاوی رئیس انجمن صنفی آثار و صنعتگران فرهنگی طی سخنانی در این نشست با تبریک به سفیر و رایزن فرهنگی سفارت هند در ایران برای برگزاری این رویداد فرهنگی و ادبی گفت: از قرن چهارم هجری به بعد تغییر ذائقه در فرهنگ و ادب ایران رخ می دهد که از نیمه دوم قرن اول هجری آغاز شد. به طوری که وقتی به حوزه عرفان و معرفت می پردازیم و به عرفا و صوفیه از خراسان تا خوزستان می نگریم، در تقاطع این قرون به امام محمد غزالی برمی خوریم که به شعر و شعر روی نیاورده است، بلکه کتاب «تهافت الفلسفه» نیز در نقد فلاسفه نوشته است.

وی افزود: «علاوه بر این، ادبیات رزمی با شاهنامه فردوسی رواج پیدا کرد که البته اشارات عرفانی و مفاهیم مقدسی نیز در این اثر بزرگ وجود دارد. پس از فردوسی، اندیشه عرفانی با ادبیات تعلیمی حکیم سنایی و کتاب حدیث الحقیقه او شکوفا شد و اندیشه سنایی مایه برکت شاعران و عارفان پس از او از جمله امیرخسرو دهلوی شد.

مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: امیرخسرو دهلوی در قرنی زندگی می کرد که دوران شکوفایی ذوق شعری و عرفانی و کریمه بود و بزرگانی چون حافظ، سعدی، مولانا و عطار نیز در این دوره حضور داشتند.

شالوی در پایان سخنان خود تاکید کرد: امیرخسرو دهلوی را قطعاً نماینده ادبی ایران بزرگ می دانند و به سعدی هند ملقب اند زیرا از حکیمان و شاعران برجسته گذشته و حال و شعر اوست. و اندیشه همواره مورد تحسین بزرگان علم و ادب ایران و جهان فارسی زبان است.

عبدالحسین خسروپنا دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز با تاکید بر درایت امیرخسرو دهلوی گفت: این شاعر و عارف بزرگ به بسیاری از علوم و البته حکمت نظری و عملی واقف بود، لذا شایسته است که ایشان را در نظر داشته باشند. از ما به عنوان شاعر و حکیم و عارف تعبیر می شود.

وی در بخشی دیگر از سخنان خود گفت: در تاریخ عرفان اسلامی به ویژه از قرن سوم تا نهم هجری با سه جریان شامل عرفان ادبی، عرفان عملی و عرفان نظری مواجه هستیم. این سه جریان سه پارادایم عرفانی هستند و هر کدام در جای خود قابل تحلیل هستند.

عضو هیأت مدیره انجمن آثار و آثار فرهنگی تأکید کرد: سه جریان عرفانی که ذکر شد، اصطلاحات مختلفی دارند، اما همه می گویند که در کل هستی یک موجود بیشتر نیست و هر چه هست. مظاهر و ظواهر اوست که شامل ظواهر باشکوه و زیبا می شود. پس فرقی بین عرفان امیرخسرو دهلوی و عرفان ابن عربی و خواجه عبدالله انصاری نیست، زیرا همگی به یک حقیقت اشاره می کنند.

در ابتدای این دیدار جان می معاون سفیر هند در ایران به سخنرانی پرداخت و گفت: روابط سیاسی و دیپلماتیک گسترده ای بین دو کشور وجود دارد و این روابط به حوزه های فرهنگی و هنری نیز کشیده شده است. در همین راستا انجمن آثار و مفاخر فرهنگی با همکاری سفارت هندوستان به مناسبت روز بزرگداشت حافظ شیرازی مراسم باشکوهی را در حافظیه شیراز برگزار کردند.

بلرام شوکلا، رایزن فرهنگی سفارت هند در ایران نیز در این مراسم گفت: امیرخسرو دهلوی شاعر مهربانی است که در ایران و هند طرفداران زیادی دارد. ایرانی ها او را پارسی طوطی ناطق می نامند و هندی ها او را اولین شاعر هندو می دانند که شخصیتش دارای ابعاد چندگانه است.

در ادامه این نشست علمی و ادبی، علیرضا حبیبی، معاون امور بین الملل انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، محمود بشیری، معاون پژوهشی دانشکده ادبیات و زبان های خارجی دانشگاه علامه طباطبایی، علیرضا کازوه حضور داشتند. رئیس گروه شعر، موسیقی و سرود در رادیو، چندر شکر، معاون بین‌الملل و رئیس گروه فارسی دانشگاه دهلی نو و آنا میکا، شاعر و نویسنده هندی، شعر خواندند و در مورد شعر و اندیشه امیرخسرو دهلوی.

انتهای پیام