پیشنهاد تولید محصولات رقابتی دانش بنیان/ اصرار بر تولید محصولات دانش بنیان اشتباه است

سید مصطفی مهدوی، دکترای مهندسی هوافضا، دانشگاه صنعتی شریف در گفت وگو با ایسنا. یکی از موضوعات مطرح شده در دیدار با مقام معظم رهبری، معرفی شرکت های دانش بنیان در زنجیره خدمات خودرو بود و ایشان گفتند: صنعت خودرو کشور در حال حاضر دارای دو طرف فعال شناخته شده است که یکی از آنها خودروساز به عنوان خریدار قطعات و طرف مقابل سازنده قطعه است که زیرساخت های ساخت را دارد و معمولاً دانش فنی طراحی و تولید محصولات جدید را ندارد.

مهدوی با بیان اینکه معمولاً بخشی از ظرفیت تولید قطعه ساز خالی است، اظهار داشت: در این جلسه پیشنهاد دادم بهتر است شرکت های دانش بنیان و نخبه به عنوان شخص ثالث به این مجموعه معاونت علمی اضافه شود. به گونه ای که در پروژه های تولید محصول، دانش فنی جدید آن باید توسط شرکت های دانش بنیان ارائه شود تا این دانش فنی توسط قطعه سازان خریداری شود.

این دانشجوی مهندسی هوافضا از دانشگاه صنعتی شریف ادامه داد: به این ترتیب از ظرفیت تولید قطعه سازان برای تولید قطعات جدید استفاده می شود و در نهایت خودروسازان خریدار این قطعات تولیدی خواهند بود.

مهدوی با تاکید بر اینکه در این فرآیند نباید اصرار داشت که شرکت های دانش بنیان به سمت تولید حرکت کنند، یادآور شد: به نظر من اصرار بر اینکه همه شرکت های دانش بنیان تولیدی شوند، اشتباه است و این مسیرهای اشتباهی است که طی می شود. زیرا در حال حاضر کارخانه های تولیدی داریم که می توان از ظرفیت های آنها در قالب ستاد احیا استفاده کرد.

به گفته وی، تولید این شرکت ها به این معناست که هزینه های بسیار زیادی برای ایجاد زیرساخت ها متحمل می شود، در حالی که در کشور زیرساخت های بلااستفاده داریم که می توان از آنها برای تولید استفاده کرد.

با تاکید بر اینکه بسته به اکوسیستمی که در حال ایجاد است، باید دید که آیا لازم است شرکت های دانش بنیان به سمت تولید حرکت کنند یا خیر، ادامه داد: در برخی زمینه ها مانند نفت ممکن است نیاز به ساخت 100 درصدی باشد. یک محصول 100 ساله نیاز به تولید زیادی دارد و تمرکز شرکت بر ایجاد زیرساخت ها به صرفه است، اما در صنعتی مانند خودروسازی که در آن قطعات در بازه زمانی 1 تا 2 میلیون در سال تولید می شود، زیرساخت های عظیمی در باید 10 میلیارد برای این کارخانه هزینه شود و از کارخانه های موجود در این زمینه استفاده شود.

وی به وضعیت ارتباط این صنعت با شرکت های دانش بنیان اشاره کرد و یادآور شد: واقعیت این است که خودروساز به عنوان خریدار نهایی قطعات به دلیل نداشتن برنامه بلندمدت نمی تواند نیازهای بلندمدت خود را تعیین کند. و این یکی از اصلی ترین نقاط ضعف ما در صنعت خودرو است.

مهدوی با بیان اینکه خودروسازان نیاز روزانه خود را افزایش می دهند، اظهار داشت: وقتی نیاز روزانه افزایش می یابد به این معناست که فرصتی برای توسعه محصول وجود ندارد و به دنبال خرید محصول است و در چنین شرایطی بدیهی است که یک شرکت نمی تواند اجازه دهد بازار وارد شود و به تجارت واردات ادامه دهد.

این محقق دانشگاه شریف ادامه داد: دومین چالش در این صنعت این است که از ظرفیت های موجود در کشور استفاده نمی شود. یک شرکت دانش بنیان فعال در زمینه خودروهای برقی اقدام به طراحی موتور الکتریکی کرده است و دلیل آن این است که هزینه توسعه کارخانه برای تولید این موتور نیز باعث کاهش تیراژ پایین تولید موتورها می شود. بنابراین هزینه تولید این موتور در داخل کشور 4 برابر قیمت جهانی خواهد بود.

وی افزود: این در حالی است که این شرکت در صورت فروش دانش فنی و یا اخذ مجوز می تواند در کنار شرکت های تولید کننده موتور برق در کشور قرار گیرد. به این ترتیب است که می تواند موتورهای رقابتی تولید کند تا در چرخه استفاده صنعتی قرار گیرند.

مهدوی با تاکید بر اینکه در حال حاضر ارتباط معناداری بین صنعت و شرکت های دانش بنیان وجود ندارد، گفت: یک نهاد عالی رتبه که می تواند معاونت علمی باشد باید پروژه های راهبردی را شناسایی و تا چند سال آینده این پروژه ها را در حوزه اجرایی کند. طراحی و توسعه بودجه کند. مطمئن باشید چند سال دیگر این پول برمی گردد.

انتهای پیام