«حذف استرس از دبستانها» یا «هموار کردن جاده رونق مدارس غیردولتی»؟
«حذف استرس از دبستانها» یا «هموار کردن جاده رونق مدارس غیردولتی»؟
باید اقرار کنیم که کسی موافق ماندگاری آزمونهای تستی در دوره ابتدایی نیست اما قرار نیست به بهای آن، به دنبال هموار کردن جاده رونق مدارس غیر دولتی باشیم.
به گزارش گروه آموزش و پرورش خبرگزاری فارس، ابراهیم سحرخیز معاون سابق وزارت آموزش و پرورش در یادداشتی به عواقب حذف مدارس سمپاد از متوسطه اول پرداخته و آن را در اختیار خبرگزاری فارس گذاشته است.
در این یادداشت آمده است:
در اینکه کنکور بزرگترین مانع بر سر تحقق آرمان و اهداف تربیتی است بین همه صاحبنظران اتفاقنظر وجود دارد؛ طبیعی است گردش چند هزار میلیاردی عقبه کنکور چنان وسوسهانگیز است که برخی افراد را در این عرصه به مقاومت در برابر اجرای چندباره قانون پذیرش دانشجو واداشته است.
این کنشگران ذینفع را باید طیف گستردهای دانست که با توسل به بهانههای واهی و لابی با کانونهای تأثیرگذار همچنان بر طبل ماندگاری آن میکوبند.
فراوانند کسانی که از قِبل کنکور و بقای آن نان میخورند و حاضر نیستند نانشان آجر شود؛ بنابراین به هزار بهانه متوسل و شاخکها را حساس کرده تا غول کنکور بماند.
اما گره زدن مسائل به هم و در کنار هم قرار دادن مقدماتی نامتجانس برای رسیدن به نتیجهای دلخواه، بیتردید مغالطهای بیّن و آشکار است.
باید اقرار کنیم که کسی موافق ماندگاری آزمونهای تستی در دوره ابتدایی نیست اما قرار نیست به بهای آن، جاده صاف کن رونق افسار گسیخته مدارس غیر دولتی باشیم.
بنده خدایی گفته بود شهریه آن چنانی و … فقط خاص تهران و چند کلانشهر انگشت شمار است. بنده در پاسخ عارضم کاملاً درست میفرمایید اتفاقاً همین مدارس معروفند که پشت مصوبات آموزش و پرورش قرار گرفته به فرموده یکی از نمایندگان، آش را با جایش میخواهند تا به وقت خود همزمان صاحب اتوریته سیاسی و اقتصادی از قِبل مدارسی باشند که اتفاقاً با حذف مدارس سمپاد و نمونه، رونق زایدالوصفی خواهند گرفت.
اما به این پرسش به اصطلاح مقدر پاسخ دهم که چگونه ممکن است با حذف مدارس نمونه و سمپاد در غیر از تهران و چند کلانشهر دیگر شاهد توسعه ناگهانی مدارس غیردولتی با شهریههای ناخواسته باشیم؟
در پاسخ خواهم گفت تا زمانی که آزمونی به نام کنکور در نظام پذیرش دانشجوی ایران حرف اول را میزند و تعداد زیادی از دانشآموزان به علت نبود نظام هدایت تحصیلی مناسب فقط به دانشگاه فکر میکنند و وضعیت نامطلوب و رو به ضعف نهاده مدارس عادی دولتی در چند سال اخیر چنان عرصه را بر مردم تنگ ساخته که به راحتی حاضر به ثبتنام در این مدارس نیستند، مشکل حل نخواهد شد.
از سوی دیگر با تمام این توجیهات، هنوز روش مناسبی برای شناسایی و هدایت استعداد برتر در مقابل استمرار و بقای مدارس فعلی سمپاد وجود ندارد و طرح شهاب، کُمیتش لنگ میزند و… ناگفته نماند مراجعت به پیشنیه اساسنامه و آییننامه مدارس نمونه دولتی، شکلگیری و تأسیس اولیه آنها را در راستای عدالت تربیتی و اعطای فرصتهای آموزشی به روستاییان با استعدادی میداند که در مناطق محرومند.
بر کسی پوشیده نیست که با یک چرتکه انداختن ساده میتوان به حاصل جمعی رسید که به ما میگوید فعلاً تقاضا برای ورود به مدارس نمونه و سمپاد با اشتهای زایدالوصفی باقی است.
رویگردان شدن از مدارس دولتی رها شده به قضا و قدر، در صورت تعطیل شدن فلهای مدارس سمپاد و نمونه دولتی روی دیگر سکه را که رشد افسار گسیخته مدارس غیر دولتی است، برملا میسازد.
البته باید زودهنگام هشدار داد که بسیج کردن عدهای تحت لوای حمایت از یک مصوبه، تنها در به مسلخ بردن مدارس سمپاد و نمونه دولتی خلاصه شدنی نیست و بهزودی باید شاهد تشکیل شعبههای متعدد از مک دونالدهای آموزشی باشیم.
همکاران فرهنگی به دست خویش جاده صاف کن کارتلهای آموزشی به سبک مک دونالدی نباشیم زیرا اینبار فقط ساندویج نیست؛ همچنان بدبینم فردا روزی در شهرها در کنار تابلوی اکبر جوجه، تابلوی شعب مدارس ایکس و زِد که در منوی خود جذب تیزهوشان با آزمون و بدون آزمون با صورتحساب آنچنانی عرضه میکنند، ببینم.
انتهای پیام/