اوپک به خودکشی اقتصادی دست نزد

به گزارش ایسنا، کنفرانس آب و هوای سازمان ملل متحد (COP28) امسال شاهد تعهدات اقلیمی به ارزش ده‌ها میلیارد دلار و تعدادی توافقنامه در حوزه انتقال انرژی پاک و چندین جنجال بود.

این کنفرانس همچنین شاهد موارد عجیبی بود، مانند اعتراض به محل برگزاری، که دستیابی به توافقات را به دلیل کمبود راهروها دشوار می کرد، و فعالانی که کلاه هایی با کلمات “آلودگی” بر سر داشتند تا به دولت کانادا یادآوری کنند که پس از سال ها صحبت در مورد یک سقف انتشار، این طرح را تصویب کرد.

با این حال، کنفرانس COP28 در مورد موضوع اصلی این نشست که حذف استفاده از نفت، زغال سنگ و گاز طبیعی است، هیچ غافلگیری ارائه نکرد.

اتحادیه اروپا حتی قبل از شروع کنفرانس، اتهامات مربوط به هیدروکربن ها را رهبری می کرد. این بلوک در اوایل سال جاری اعلام کرد که به دنبال ممنوعیت نفت، گاز و زغال سنگ در کنفرانس COP28 همانطور که به وعده خود عمل کرده است. در این کنفرانس که در دبی برگزار شد، نمایندگان اتحادیه اروپا از جهان خواستند که هیدروکربن ها را با سایر منابع انرژی جایگزین کنند. زمانی که کشورهای تولیدکننده نفت از پذیرش چنین پیشنهادی خودداری کردند، این نمایندگان شگفت زده شدند.

آخر هفته گذشته رسانه ها زنگ خطر را به صدا درآوردند. این هشدار پس از آن صادر شد که مشخص شد اوپک از کشورهای عضو خواسته است که از امضای هرگونه سندی که خواستار حذف تدریجی هیدروکربن ها باشد، خودداری کنند. نامه حاوی این درخواست، اگنس پانیر روناخر، وزیر انرژی فرانسه و کمیسر آب و هوای اروپا، ووپکه هوکسترا را ناامید کرد.

به گزارش شبکه فرانس 24، پانیر روناچر پس از انتشار بولتن هیثم الگیس دبیرکل اوپک به اعضای این گروه گفت: از اظهارات اوپک پلاس متعجب و عصبانی هستم. این مقام فرانسوی افزود: جایگاه اوپک پلاس آسیب پذیرترین کشورها و فقیرترین مردم را به خطر می اندازد که اولین قربانیان این وضعیت هستند.

کمیسر تغییرات اقلیمی اروپا گفت: به نظر بسیاری از مردم از جمله خود من، این اقدام نامناسب، بی فایده و ناسازگار با وضعیتی بود که جهان از نظر شرایط اقلیمی متشنج در آن قرار دارد.

این واکنش ها چندان تعجب آور نیست. آنچه شگفت‌انگیز است این واقعیت است که به نظر می‌رسد مردم انتظار داشتند که اوپک و شرکای اوپک پلاس مشتاقانه از توافقی حمایت کنند که اساساً در درازمدت خودکشی اقتصادی خواهد بود.

اکثر اعضای اوپک، از جمله عربستان سعودی، بزرگترین تولیدکننده این گروه، برای بخش عمده بودجه خود به درآمد حاصل از صادرات نفت و گاز متکی هستند. روسیه برخلاف برخی تصورات چندان وابسته به درآمدهای نفت و گاز خود نیست، اما درآمدهای نفت و گاز بخش قابل توجهی از بودجه مسکو را تشکیل می دهد. شرکای اوپک پلاس در آسیای مرکزی به اندازه اقتصادهای خلیج فارس به نفت وابسته هستند.

اتحادیه اروپا که سال گذشته بزرگترین مصرف کننده نفت، گاز و زغال سنگ بود، اکنون بزرگترین خریدار گاز طبیعی مایع (LNG) از ایالات متحده است. هدف این بلوک کاهش این وابستگی است، اما هیچ نشانه ای از این اتفاق وجود ندارد و برعکس، آلمان در حال ساخت پایانه های واردات LNG بیشتری است.

در آن زمان اتحادیه اروپا به مشکلات کشورهای فقیر اشاره کرد که به گفته خودش ناشی از تغییرات آب و هوایی است و تنها راه جلوگیری از این تغییر ممنوعیت نفت، گاز و زغال سنگ است. در مقابل، هند و چین به صراحت اعلام کرده اند که به استفاده از تمام هیدروکربن ها از جمله زغال سنگ ادامه خواهند داد.

جالب اینجاست که اتحادیه اروپا از هند و چین که از بزرگترین مصرف کنندگان جهان و بزرگترین محرک های تقاضای نفت، گاز و زغال سنگ در میان مدت و بلندمدت هستند، انتقاد نمی کند. در عوض، اتحادیه اروپا به کشورهای تولیدکننده نفت و گاز حمله می کند، زیرا این اقدام به یک روش استاندارد تبدیل شده است: در صورت شک، نفت و گاز را مقصر بدانید. با این حال نباید در موضع اوپک در مورد تولید نفت و گاز و حذف احتمالی آن شک کرد.

همانطور که الغیس در نامه جنجالی خود اعلام کرد، به نظر می رسد که فشار نامناسب و نامتناسب علیه سوخت های فسیلی ممکن است به نقطه اوج رسیده و عواقب جبران ناپذیری داشته باشد، زیرا پیش نویس قطعنامه COP28 همچنان شامل گزینه هایی برای حذف تدریجی سوخت های فسیلی است. وی سپس از اعضای اوپک خواست که هرگونه متن یا فرمول انرژی محور را قاطعانه رد کنند. سوخت های فسیلی به جای انتشار گازهای گلخانه ای

این تقاضا عملاً پیام رئیس اوپک برای COP28 را تکرار می کند: تمرکز بر انتشار گازهای گلخانه ای، نه بر صنعتی که بیشتر این انتشارات را تولید می کند. با این حال، افرادی بودند که تعجب کردند.

با توجه به اینکه بعید است اوپک نظر خود را تغییر دهد و این واقعیت در مورد فعالان تغییرات آب و هوایی اتحادیه اروپا نیز صدق می کند، COP28 به احتمال زیاد به عنوان یکی از بی فایده ترین جلسات این نشست در تاریخ ثبت خواهد شد.

بر اساس گزارش اویل پرایس، هدف اصلی این رویداد انعقاد توافقنامه حذف تدریجی هیدروکربن ها در سطح جهانی بود. کسانی که این هدف را دنبال می کنند ظاهراً سهامدارانی مانند هند، چین و اوپک پلاس از جمله برزیل جدیدترین عضو آن را نادیده گرفته اند. اکنون که وقایع طبق انتظار رخ داده بود، مقامات آب و هوا شوکه و سردرگم شدند. شاید علاج این شوک، تعیین اهداف واقعی تری برای جهان به جای تمرکز بر نفت و گاز باشد.

انتهای پیام