کاهش خطر سقط جنین با درمان “فیبروم رحم”

به گزارش ایسنا، دکتر ناجی با بیان اینکه فیبروم ها شایع ترین تومورهای مونوکلونال ناشی از سلول های ماهیچه صاف رحم هستند، گفت: این سلول ها با توجه به جایگزینی آنها در رحم نام گذاری می شوند.

وی افزود: فیبروم رحم رشد خوش خیم و غیر سرطانی سلول های عضلانی و بافت همبند رحم است که نام دیگر آن لیومیوم یا میوم است.

این عضو هیئت علمی دانشگاه افزود: گسترش فیبروم تحت تأثیر هورمون های جنسی استروژن و پروژسترون است که در دوره های مختلف باروری در زنان متفاوت است. فیبروم های رحمی معمولا در سنین 20 تا 50 سالگی علامت دار می شوند.

وی با اشاره به علائم بالینی تومورهای خوش خیم رحم، خاطرنشان کرد: در برخی موارد تومورهای رحمی هیچ علامتی برای فرد مبتلا ایجاد نمی کنند، اما در موارد بزرگتر به دلیل فشاری که بر اندام های مجاور وارد می کنند، باعث ایجاد مشکل در ناحیه رحم می شوند. روده یا ادرار

خونریزی شدید، خونریزی غیرطبیعی قاعدگی، خونریزی طولانی مدت قاعدگی، درد یا فشار لگن (شدید، منتشر یا مشابه دردهای قاعدگی)، کم خونی (به دلیل خونریزی شدید قاعدگی)، نیاز به ادرار کردن، یبوست، سقط جنین، ناباروری، خونریزی رحمی غیرطبیعی، و فشار در لگن، اختلالات تولید مثل و بارداری از جمله علائم تومور رحم یا فیبروم است.

این متخصص زنان و زایمان به راه های تشخیص فیبروم رحمی اشاره کرد و گفت: سونوگرافی اصلی ترین راه تشخیص فیبروم است.

وی ادامه داد: در مواردی که تشکیلاتی در حفره رحم وجود دارد ممکن است این ضایعات به صورت پولیپ تشخیص داده نشوند، در این موارد از روش هایی مانند تصویربرداری اولتراسوند همزمان با تزریق سرم به رحم که سرپایی است استفاده می شود. روش.

نایجی با اشاره به اینکه علائم فیبروم معمولا در دوران یائسگی از بین می رود و رشد آن متوقف می شود، خاطرنشان کرد: اگر در این مدت هورمون درمانی انجام شود، ممکن است فیبروم رشد کند یا با علائم دیگری همراه باشد.

این عضو هیئت علمی دانشگاه به روش های درمان فیبروم اشاره کرد و افزود: فیبروم در برخی از بیماران منجر به کم خونی شدید، ناباروری و حتی سقط جنین در دوران بارداری می شود.

وی با تاکید بر اینکه درمان معمول فیبروم جراحی است، به عوارض احتمالی جراحی فیبروم در موارد خاص اشاره کرد و توضیح داد: در مواردی که امکان جراحی وجود ندارد، با هورمون درمانی و دارو می توان علائم و عوارض فیبروم را به طور موقت متوقف کرد.

نایجی به خطرات احتمالی بدخیمی های فیبروم اشاره کرد و گفت: در برخی موارد که توده بسیار بزرگ یا تغییر شکل داده است، بیمار فیبروم باید توسط متخصص زنان ویزیت و معاینه شود.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، وی به تاثیر فیبروم رحم در بارداری توجه کرد و تاکید کرد: بسیاری از خانم ها در دوران بارداری مشکل فیبروم ندارند اما شایع ترین عارضه فیبروم در دوران بارداری درد است. این عارضه اغلب در زنانی دیده می شود که در دو تا سه ماه گذشته فیبروم های بزرگتر از پنج سانتی متر داشته اند.

وی با تاکید بر اینکه فیبروم می تواند خطر سایر عوارض در دوران بارداری و زایمان را افزایش دهد، ادامه داد: محدودیت رشد جنین (فیبروم های بزرگ به دلیل کاهش فضای داخل رحمی می تواند از رشد کامل جنین جلوگیری کند)، وقفه جدا شدن جفت (در صورت وجود فیبروم روی جفت فشار می آورد، این می تواند باعث جدا شدن جفت از دیواره رحم شود و آن را از مواد مغذی حیاتی و اکسیژن محروم کند، زایمان زودرس (درد فیبروم می تواند باعث انقباض رحم شود که می تواند منجر به زایمان زودرس شود) سزارین (مراکز تحقیقاتی تخمین می زنند که نیاز به سزارین در زنان مبتلا به فیبروم شش برابر زنان بدون این توده ها است)، بریچ یا قرار دادن پا (به دلیل شکل غیر طبیعی حفره رحم، ممکن است زایمان طبیعی امکان پذیر نباشد) و سقط جنین (مطالعات نشان می دهد زنان مبتلا به فیبروم دو برابر بیشتر در معرض سقط جنین هستند) از عوارض فیبروم در دوران بارداری هستند.

انتهای پیام