واکاوی عملکرد ضعیف بسکتبال زنان در کاپ آسیا/ انتخاب‌های سلیقه‌ای و پست‌های رفاقتی!
شاید اگر انتخاب‌ها و مدیریت درست‌تری در مورد حضور تیم ملی در مسابقات دسته دوم کاپ آسیا وجود داشت، زنان بسکتبال ایران در بین ۶ تیم در جایگاه ششم قرار نمی‌گرفتند.
به گزارش ایسنا، تیم ملی بسکتبال زنان ایران در رقابت‌های قهرمانی دسته دوم آسیا که با حضور ۶ تیم در دو گروه برگزار شد، با چهار شکست پیاپی در جایگاه ششم قرار گرفت و نتوانست به رویای صعود به دسته اول آسیا حتی نزدیک شود؛ موضوعی که نشان داد برای موفقیت و پیشرفت باید درست گام برداشت و برنامه‌ریزی کرد، اما روند آماده‌سازی تیم ایران از دعوت بازیکنان گرفته تا ترکیب تیم در مسابقات ابهامات و انتقاداتی را از سوی اهالی بسکتبال به دنبال داشت.
وقتی فدراسیون از تدارک بازی دوستانه عاجز است
چند سالی است که زنان مسلمان مجوز حضور باحجاب در میادین بین‌المللی را کسب کرده‌اند و در این مدت، بسکتبال بانوان ایران چندین اعزام در بخش سه نفره و پنج‌نفره داشته‌اند اما نکته مشترک در تمام اعزام‌ها، ناتوانی فدراسیون بسکبال در تدارک بازی دوستانه است.
مسئولان فدراسیون از مدت‌ها قبل از زمان برگزاری کاپ آسیا که اولین حضور بانوان ایران پس از انقلاب بود، اطلاع داشتند اما نتوانستند چند بازی دوستانه وتدارکاتی برای تیم ملی فراهم کنند و مسابقاتی که با دو تیم از ترکیه در نظر گرفته بودند هم لغو شد.
نازی طائرپور از مربیان بسکتبال در مورد اهمیت بازی دوستانه قبل از اعزام تیم ملی به ایسنا گفت: تیم ملی، تمرینات و اردوهای داخلی زیادی داشت اما بازی‌های تدارکاتی خیلی مهم و تاثیرگذار بود. حتی می‌شد چند بازی دوستانه با تیم‌های سوپر لیگ برگزار کنند که انجام نشد. من خیلی تیم ایران را عقب‌تر از رقبایش ندیدم و اگر بازی‌های تدارکاتی خوبی داشتند، می‌توانستند بهتر بازیکنان را ارزیابی کنند.
معیار انتخاب بازیکنان چه بود؟
یکی از موضوعات بحث‌برانگیز و پرحاشیه، نحوه انتخاب بازیکنان تیم ملی بود. اکثر نفرات اعزامی از دو تیم شیمیدر و اکسون بودند یعنی تیم‌هایی که تحت هدایت شایسته مشترعی سرمربی و آزاده زمانپور مربی تیم ملی هستند. دلارام وکیلی تنها بازیکنی بود که در تیمی غیر از این دو تیم حضور داشت. در هر مرحله از اردوی تیم ملی نفراتی خط خوردند و انتقادهایی انجام شد تا اینکه در اردوی پیش از اعزام با خط خوردن مژگان خدادادی و ناهیده اسدی حاشیه‌ها به اوج رسید.
خدادادی در پیج شخصی خود مسائلی را مطرح کرد که اگر درست باشد باید به حال تیم ملی گریست. او مدعی شد ملاک انتخاب بازیکن فنی نیست بلکه “سرسپردگی به مربی و گوش به فرمان بودن” است. همچنین او نوشته بود” وقتی در جریان اردوی تیم ملی قرارداد باشگاهی منعقد می‌شود، نباید بیش ازاین انتظار اجرای درست قوانین را داشت”.
طائرپور هم با اشاره به اینکه بهتر بود با ترکیب متفاوت‌تری به کاپ آسیا رفت، گفت: باید بازیکنان بلندقد بیشتری انتخاب می‌کردند چون زمانی که تینا عیسائیان مصدوم شد، دیگر بازیکن جایگزین نداشتیم. ما بازیکنانی مثل گلشید امیدیان یا سارا اعتماد را داشتیم که می‌توانستند کمک کنند. به نظر من مژگان خدادادی، ناهیده اسدی، روژانو محمودی و آنا بهشتیان هم خوب بودند. البته آنا یک بچه دو ساله دارد و حضورش در تیم ملی سخت بود. ما در کل بسکتبال زنان سه بلند قد بالاتر از ۱۹۰ سامتی متری داریم؛ گلشید امیدیان، آیدا گل محمدی و سارا اعتماد هستند. تجربه اعتماد و امیدیان بیشتر از آیدا بود. دیدیم که خیلی هم از آیدا استفاده نشد.
او افزود: بهتر است با دیگر مربیان مشورت کنند و در واقع شورایی در انتخاب بازیکنان وجود داشته باشد چون در نهایت همه مربیان خواهان موفقیت تیم ملی هستند. چند فکر بهتر از یک فکر می‌تواند عمل کند.
نقش مربی در مدیریت حاشیه‌ها
رفتار شایسته متشرعی به عنوان سرمربی تیم ملی در مدیریت و ایجاد آرامش بسیار تاثیرگذار بود اما بارها فضا متشنج شد و در حین مسابقات هم شائبه‌هایی در مورد نوع به کارگیری بازیکنان در زمین مطرح شد. نکته‌ای که طائرپور هم به آن اشاره کرد و گفت: حواشی ۱۰۰ درصد تاثیرگذار بود. خانم دلارام وکیلی یکی از بازیکنان خیلی خوب است اما دیدیم در یک بازی خیلی کم بازی کرد که نمی‌دانیم چرا؟ به نظر می‌رسد حاشیه‌هایی وجود داشته است.”
فدراسیون اگر روالی منطقی و قانونمند را دنبال می‌کند باید در پایان این مسابقات وضعیت فنی مشترعی را بررسی و در صورت نیاز نسبت به تغییر کادر فنی اقدام کند.
عملکرد ضعیف دختر نایب رئیس فدراسیون
بارها انتقاد شد دلیل حضور عسل پورحیدی دختر فریده شجاعی نایب رئیس زنان فدراسیون بسکتبال در تیم ملی چیست و چرا از بازیکنانی که کیفیت بهتری دارند استفاده نمی‌شود؟ اما حضور این بازیکن در کاپ آسیا و عملکرد ضعیفش نشان داد که گاهی روابط از ضوابط تعیین‌کننده‌تر هستند.
پورحیدی از نظر امتیازآوری بین ۶۰ بسکتبالیست در جایگاه شصتم قرار دارد و از مجموع سه بازی تنها دو امتیاز کسب کرده است. در ریباند هم بین ۶۴ نفر، با سه ریباند پنجاه و ششم است و در بخش تاثیرگذاری بین ۵۴ نفر اصلا حضور ندارد.
عکاسی که کمک‌سرپرست شد!
یکی از نکات عجیب در مورد کادر فنی و سرپرستی تیم ملی، اعزام یک عکاس به عنوان کمک سرپرست همراه تیم است. کسی که پیش از این در لیگ و اردوهای ملی عکاسی می‌کرد مدتی است به عضوی از کادر سرپرستی تبدیل شده و مشخص نیست دقیقا چه وظیفه‌ای انجام می‌دهد و اصلا پست “کمک سرپرستی” از کجا در بسکتبال بانوان اختراع شده است. در حالی که تیم ملی سرپرست دارد چه نیازی به فردی تحت عنوان کمک سرپرست است؟
فریده شجاعی نایب رئیس زنان فدراسیون که پیش از اعزام تیم به کاپ آسیا به سفر شخصی رفت و گفت ترجیح می‌دهد به جای خودش، فردی همراه تیم اعزام شود که کار اجرایی مثبتی انجام دهد، بهتر است شفاف سازی کند عکاسی که در کادر سرپرستی قرار گرفت، دقیقا چه کار اجرایی را انجام داد؟ آیا رابطه دوستانه او با بازیکنان و مربیان تیم ملی باعث شد که چنین نقشی را برای او تعریف کنند؟
به طور کلی آنچه از روند آماده‌سازی و اعزام تیم ملی بسکتبال زنان به کاپ آسیا دیده شد، نشان داد که نظارت درستی از سوی مسئولان فدراسیون وجود ندارد و کارها بیشتر دوستانه پیش می‌رود.
انتهای پیام